பாதுகாப்புத் துறை மீது தொடரும் அவநம்பிக்கை – இதுதான் மாற்றமா?
(கனூஷியா புஷ்பகுமார்)
இலங்கையில் உள்நாட்டு போர் நிறைவடைந்ததிலிருந்து இன்று வரையில் நாட்டு மக்களுக்கு முழுமையான பாதுகாப்புக்கான உத்தரவாதம் ஒரு போதும் வழங்கப்படவில்லை.
மாறாக, பாதுகாப்பு வழங்குபவர்களை கண்டு தான் பொதுமக்கள் முதலில் அஞ்சுகிறார்கள். இந்த நிலை, காலங்காலமாகவே இருந்து வருகிறது. மக்களின் நலனுக்காக பாடுபடும் பாதுகாப்பு அதிகாரிகளுள் விரல் விட்டு எண்ணக்கூடியவர்கள் சிலரே உண்மையிலேயே மக்கள் நலனை கருத்திற் கொண்டு சேவை செய்கின்றனர்.
கல்வி, சுகாதாரம் என்பவை ஒரு நாட்டிற்கு எவ்வளவு முக்கியத்துவமானதாக பார்க்கப்படுகிறதோ அதை விட அதிகமாக பாதுகாப்பு முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக கருதப்படுகிறது.
எனினும், நாட்டில் அண்மையில் நடக்கும் சம்பவங்கள் எதுவும் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்துவதாக அமையவில்லை. பாதாள உலகக் குழுக்களின் செயற்பாடுகள் அதிகரித்துள்ளதுடன் போதைப்பொருள் பயன்பாடும் இன்னுமும் குறைவடைந்ததாக தெரியவில்லை.
இவ்வாறான சம்பங்களைத் தாண்டி பொதுமக்களுக்கு பாதுகாப்பு வழங்க வேண்டிய பாதுகாப்புத் துறையே அதில் கவனமின்றி நடந்துக்கொள்வதால் நடைபெறும் சம்பவங்கள் மக்களை கவலையயைடச் செய்வது மாத்திரமன்றி மக்கள் மத்தியில் மேலும் அச்சத்தை உருவாக்கியுள்ளது.
சில தினங்களுக்கு முன்னர், கொழும்பில் காணப்படும் பிராதான நகரங்களில் ஒன்றான மருதானை பொலிஸ் நிலையத்தில் விளக்கமறியலில் வைக்கப்பட்டிருந்த சந்தேகநபர் தற்கொலை செய்து கொண்ட சம்பவம் பேசு பொருளாக மாறியுள்ளது. குறித்த சந்தேகநபர் தமிழ் பெண் ஒருவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.
பெண்ணின் சடலம் பிரேத பரிசோதனைகளுக்கு உட்படுத்தப்பட்டு, தற்கொலை தான் என்பதும் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. எனினும், இந்த மரணத்தில் சந்தேகங்கள் இருப்பதாக நாடாளுமன்றத்திலும் குரல்கள் எதிரொலித்தன.
கிளிநொச்சி பிரதேசத்தைச் சேர்ந்த 32 வயதுடைய பொன்னையா கலாதர்ஷனி எனும் இரு பிள்ளைகளின் தாயார் ஒருவரே இவ்வாறு தற்கொலை செய்து கொண்டுள்ளார்.
பொலிஸார் 21ஆம் திகதி இரவு 8.45க்கு மருதானை பிரதேசத்தில் வைத்து குறித்த பெண்ணை கைது செய்துள்ளனர்.
இந்நிலையிலேயே, குறித்த பெண் 22ஆம் திகதி அதிகாலை 4 மணியளவில் விளக்கமறியலில் தூக்கிலிட்டு தற்கொலை செய்துகொண்டுள்ளார்.
குறித்த பெண் தான் அணிந்திருந்த நீண்ட காற்சட்டையை தூக்கிலிட பயன்படுத்தியுள்ளதாக பொலிஸ் ஊடகப்பிரிவு உறுதிப்படுத்தியிருந்தது.
இதனை ஒரு செய்தியாக மாத்திரம் தட்டி சென்று விட முடியாது, இதற்கு முன்னரும் கூட இது போன்று பொலிஸ் பாதுகாப்பில் இருக்கும் போது உயிரிழந்த பல சம்பவங்கள் பதிவாகியிருந்ததை நாம் கடந்து வந்திருந்தாலும் அவற்றை மறைக்க முடியாது.
சந்தேகத்தின் பேரில் கைது செய்யப்பட்டு பொலிஸ் நிலையத்துக்கு அழைத்துச் செல்லப்படுபவர்கள் உயிரிழந்த சம்பவங்கள் இலங்கை பொலிஸ் வரலாற்றில் புதிதல்ல.
பத்தோடு பதினொன்றாக இந்த சம்பவத்தையும் நாம் கடந்து விட முடியாது. காரணம் இதன் பின்னணியில் பல விடயங்கள் ஆழமாக காணப்படுவதே ஆகும்.
மனிதனாகப் பிறந்த ஒவ்வொருவருக்கும் அடிப்படையாக உரிமைகள் காணப்படுகின்றன. நாம் ஒவ்வொருவரும் இந்த உரிமைக்கு மாறாக செயற்பட்டால் மாத்திரமே அது குற்றமாகும். நாம் தண்டிக்கப்படுகிறோம். என்பது அடிப்படையான ஒரு விடயம்.
இந்த சம்பவத்தில் பல இடங்களில் தனி மனித உரிமை மீறப்பட்டுள்ளது என்பது தெளிவாக தெரியவருகிறது.
இது தொடர்பில் சிரேஷ்ட சட்டத்தரணி நடராஜர் காண்டீபனிடம் “ஒருவன்” செய்திச்சேவை கருத்துக்களை கேட்டறிந்தது.
இது தொடர்பில் கருத்து தெரிவித்த அவர், இந்த மரணத்திற்கான முழு பொறுப்பையும் மருதானை பொலிஸார் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் எனவும் பொலிஸார் சட்டத்தை கையில் எடுக்க கூடாது எனவும் வலியுறுத்தினார்.
சந்தேகத்தின் பேரில் பொலிஸாரால் கைது செய்யப்பட்டால் சந்தேகநபருக்கான முழு பொறுப்பும் பொலிஸாரே ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என வலியுறுத்திய அவர், அதற்கான ஏற்பாடுகளை பொலிஸார் உரிய முறையில் மேற்கொண்டிருக்க வேண்டும் எனவும் கூறினார்.
மேலும் கருத்து தெரிவித்த அவர்,
பொலிஸாரால் கைது செய்யப்படும் சந்தேகநபர் ஒருவர் குற்றவாளியா அல்லது நிரபராதியா என்பதை நீதிமன்றமே தீர்மானிக்கிறது. உரிய விசாரணைகளை மேற்கொண்டு சரியான நீதியை நிலை நாட்ட வேண்டும். அதாவது பொலிஸார் சந்தேகத்தை மாத்திரமே வெளியிட முடியுமே தவிர தீர்மானத்துக்கு வரும் அதிகாரம் நீதிமன்றத்துக்கே உள்ளது.
இலங்கையில் பாலியல் தொழிலில் ஈடுபடுவது சட்டத்துக்கு புறம்பானது எனினும், அவ்வாறு கைது செய்யப்படுபவர் குற்றவாளி என்பதை நீதிமன்றமே தீர்மானிக்கும். விசாரணைகளில் உயிரிழந்த பெண் போதைப்பொருள் வைத்திருந்ததாக குற்றம் சுமத்தப்பட்டிருந்தாலும், அதுவும் நீதிமன்றம் மூலமே நிரூபிக்கப்பட வேண்டும். அதனைத் தவிர்த்து இதனால் உயிரிழந்திருக்கக் கூடும் என்ற தீர்மானத்திற்கு பொலிஸார் வர முடியாது.
ஒரு மனிதன் உயிர்வாழ்வதற்கும், வாழ்வாதாரத்தை நடத்துவதற்கும் தனக்கான தொழிலை தானே தெரிவு செய்ய வேண்டும் என்பது அடிப்படை தனிமனித உரிமையாகும். ஆக, குறித்த சம்பவத்தின்படி, பல இடங்களில் தனிமனித உரிமை மீறப்பட்டுள்ளது.
அடுத்ததாக, பொலிஸ் நிலைய பாதுகாப்பு முக்கியமான ஒரு விடயமாகும். ஒரு பொலிஸ் நிலையத்தின் விளக்கமறியல் என்பது மிகவும் பாதுகாப்பான ஒரு இடமாகும். 24 மணித்தியாலமும் விளக்கமறியல் பாதுகாப்பு அதிகாரியொருவர் நியமிக்கப்படுவார். அப்படியெனில் குறித்த பெண் தற்கொலை செய்ய முற்பட்ட போது அதிகாரிகள் எவரும் பணியில் இருக்கவில்லையா அல்லது அவதானமாக இருக்கவில்லையா என்றொரு கேள்வி எழுகிறது.
விளக்கமறியலுக்குள் தூக்கிடும் அளவிற்கு வசதிகள் இருக்கின்றனவா என்பது மற்றொரு கேள்வி. ஆக, இந்தக் கேள்விகளுக்கு நிச்சயமாக பொலிஸார் பதிலளிக்க வேண்டும். குறித்த பெண்ணின் மரணம் பல கோணங்களில் சந்தேகங்களை எழுப்பியுள்ளன. பொலிஸ் நிலையமாக இருந்தாலும் சரி, சிறைச்சாலையாக இருந்தாலும் சரி சந்தேகத்தின் பேரில் கைது செய்யப்படுபவர்களாக இருக்கட்டும், தண்டனைப் பெற்ற குற்றவாளியாக கூட இருக்கட்டும் அவர்களின் பாதுகாப்புக்கான முழு பொறுப்பும் பாதுகாப்பு தரப்பினரிடமே உள்ளது.” எனத் தெரிவித்தார்.
மக்களின் பாதுகாப்பு என்பது பொலிஸாரையும், இராணுவத்தினரையும் சார்ந்தே உள்ளது. எனினும், இந்த சம்பவம் மாத்திரமன்றி பல சம்பவங்களில் பொதுமக்களின் பாதுகாப்பில் அக்கறையற்ற விதத்தில் பாதுகாப்பு தரப்பினர் செயற்பட்டிருப்பதை நாம் பல செய்திகளில் கேட்டிருப்போம்.
ஆக, குற்றம் எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கட்டும் அதற்குரிய சட்டங்கள் இலங்கையில் காணப்படுகின்றன. அதற்கமைய சட்டங்கள் அமுல்படுத்தப்படின் அதுவே போதுமானதமாக இருக்கும். இவ்வாறு பொலிஸார் சட்டத்தை கையில் எடுப்பதால் மக்களுக்கு பாதுகாப்பு துறை மீதான அவநம்பிக்கையே அதிகரிக்கிறது.
இது போன்ற சம்பவங்கள் இடம்பெறுவது இது முதல் தடவை அல்ல. சந்தேகநபராக இருந்தாலும் உயிரிழந்தவரும் ஒரு பெண். அவருடைய பெயரை களங்கப்படுத்தும் விதத்தில் எந்தவொரு விடயமும் முன்வைக்கப்படக் கூடாது என்பது சட்டத்தரணிகளின் வாதம்.
எவ்வாறாயினும், மாற்றத்தை கொண்டு வருவதாக உறுதி பூண்டுள்ள அநுரகுமார திஸாநாயக்க தலைமையிலான அரசாங்கம் இவ்விடயம் தொடர்பில் நுணுக்கமான விசாரணைகளை ஆரம்பித்து நீதியை நிலைநாட்ட வேண்டும். அதுவே சிறந்த ஒரு எதிர்காலத்துக்கும் சிறந்த ஒரு முன்னுதாரணமாக இருக்கும்.